Starając się przeanalizować rozwój wydarzeń na północy Izraela i historię obecnej wojny z Hezbollahem, którą Izrael prowadzi od 8 października, nie sposób nie zauważyć jak wydarzenia na osi czasu zaczęły przyspieszać niczym Lewis Hamilton za sterami bolidu na długiej prostej. Ostatecznym punktem na mecie naszej wyliczanki będzie moment zagłady kierownictwa Hezbollahu z Hassanem Nasrallahem na czele oraz rozpoczęcie ograniczonej operacji lądowej na terytorium Libanu przez Siły Zbrojne Izraela.

Plany wojenne

O ile czas pomiędzy październikiem, a majem konflikt na północy charakteryzował się głównie sporadycznymi aczkolwiek regularnymi ostrzałami rakietowymi pomiędzy Izraelem, a Hezbollahem, o tyle w maju ewidentnie zapadła decyzja w Sztabie Generalnym IDF o rozpoczęciu przygotowań do znaczącej eskalacji. Generał brygady (rez.) Amir Avivi 22 maja mówił, że: „Szanse wojny na północy są bardzo duże. Dowództwo Północne się do niej przygotowuje. Kiedy w Libanie będzie wojna, nie będzie ona wcale podobna  do tej lokalne potyczki, które toczą się obecnie na obszarze północnym”. W tamtym czasie Hassan Nasrallah czuł się jeszcze bardzo pewnie i wypowiadał w sposób butny, arogancki i w przekonaniu, że to Oś Oporu rozdaje karty w tej wojnie. W Wypowiedzi z 24 maja zauważył: „Zawsze wyrażaliśmy się jasno, że kiedy my (Hezbollah) wyruszamy do bitwy, mamy jasne zamiary i cele, i powiedzieliśmy, że pierwszym celem jest wsparcie Gazy, a drugim celem jest zapobieganie jakiejkolwiek wyprzedzającej operacji wroga przeciwko Libanowi”. Który z cytowanych autorów był bliższy prawdy chyba nie muszę wskazywać.

Od czerwca sytuacja zaczęła nabierać tempa, a wypowiedzi izraelskich oficjeli z obszaru bezpieczeństwa sugerowały, że dojdzie do wielkich wydarzeń na północy. Oto chronologiczny zapis co ciekawszych wydarzeń i wypowiedzi z okresu do 30 lipca:

• 04 czerwca – Szef Sztabu Hertzi Halevi powiedział, że Izrael zbliża się „do punktu, w którym będzie musiała zostać podjęta decyzja” i że IDF jest przygotowane do ataku.
• 12 czerwca – Izrael likwiduje Taleba Samiego Abdullaha dowódcę jednostki specjalnej Hezbollahu „Nas”. Był to wtedy najwyższy rangą zabity członek Partii Boga od 8.10.
• 17 czerwca – Benny Gantz zażądał rozwiązania sytuacji na północy od Netanyahu: „Żądam, aby Netanyahu poprowadził wysiłki na północ i doprowadził do zakończenia tej sytuacji. Jeśli postąpi właściwie, otrzyma pełne wsparcie od nas i wszystkich obywateli Izraela”.
• 18 czerwca – IDF: „W ramach oceny sytuacji zatwierdzono operacyjne plany ataku w Libanie oraz podjęto decyzje o dalszym przyspieszeniu gotowości sił lądowych”.
• 30 czerwca – Co raz głośniej w prasie o możliwej wojnie, w Maariv słuszną obserwację poczynił  ppłk. Yaronem Buskila: „Działanie teraz oznacza, że ​​jesteśmy już w stanie wojny, mamy legitymację do działania i ataku, a obywatele zostali już ewakuowani. Jeśli nie zrobimy tego teraz, nie jest pewne, czy będziemy mieli legitymację w przyszłości”.
• 3 lipca – W ataku lotniczym ginie Muhammed Nasser, który dowodził jednostką odpowiedzialną za ostrzał Izraela z południowo-zachodniego Libanu. Hezbollah odpowiedział na ten czyn wysłaniem ponad 200 rakiet w stronę Izraela.
• 27 lipca –  w wyniku ataku rakietowego na boisko piłkarskie w Majdal Shams zginęło 12 druzyjskich dzieci i nastolatków.
• 28 lipca – Benny Gantz stwierdza, że po ataku w Majdal Shams konieczne jest: „Mocne uderzenie w Liban, a także rozdarcie Libanu. IDF jest gotowe. Zakładam, że to właśnie zobaczymy”. Natomiast prezydent Iranu Masud Pezeshkian w rozmowie telefonicznej ze swoim francuskim odpowiednikiem Emmanuelem Macronem zagroził, że: „Każdy możliwy atak Izraela na Liban będzie miał poważne konsekwencje dla Izraela”.
• 30 lipca – Izraelski atak na południowe przedmieścia Bejrutu i zabicie najwyższego dowódcy Hezbollahu Fuada Shukra, zidentyfikowanego przez izraelskie wojsko jako prawa ręka Nasrallaha i numer 2 w Hezbollahu. Netanyahu: „W moim przemówieniu do Kongresu kilka dni temu zauważyłem, że trzema głównymi ramionami tej osi zła są Hamas, Huti  i Hezbollah, czyli trzy „H”.  Niedawno zadaliśmy każdemu z nich miażdżący cios”.

Izrael przejmuje inicjatywę

Początek sierpnia obfitował w różne medialne rewelacje na temat możliwego odwetu Hezbollahu za zabójstwo Suhkra przez IDF i Iranu za domniemane wyeliminowanie Hanieyaha w Teheranie przez izraelskie służby. Tymczasem Izrael nie czekając na fajerwerki Osi Oporu kontynuował anihilacje czołowych postaci Hezbollahu:

• 5 sierpnia – Dowódca elitarnej jednostki Radwan Hezbollahu Ali Jamal al-Din Jawad zginął w ataku drona w południowym Libanie.
• Wall Streat Journal poinformował w połowie miesiąca, że w razie gdyby Hezbollah zdecydował się na solidną odpowiedź za zabójstwo Suhkra, IDF uderzy wyprzedzająco. Izrael kontynuuje naloty na Liban.
• 23 sierpnia – Armia izraelska zabija Muhammada Mahmuda Najama, kluczowego agenta jednostki rakietowej Hezbollahu w południowym Libanie oraz 6 innych prominentnych członków organizacji.
• 25 sierpnia – Odpowiedź Hezbollahu za zabójstwo Fuada Shukra. IDF poinformowało, że w nocy zidentyfikowano przygotowania w strukturze rakietowej Hezbollahu do dużego i bezpośredniego ataku na Izrael. Myśliwce zaczęły „usuwać zagrożenie” krótko przed 5 rano. Oficjalny komunikat IDF: „Około 100 myśliwców izraelskich zaatakowało i zniszczyło tysiące wyrzutni rakiet Hezbollahu, których celem był natychmiastowy ostrzał północnego i środkowego Izraela”. Mimo to Hezbollahowi udało się wystrzelić ponad 300 rakiet i dronów w stronę Izraela, jednak ton Nasrallaha wskazywał na zdenerwowanie, gdy komentował odwet Partii Boga: „Izraelski wróg przekroczył wszystkie czerwone linie, atakując południowe przedmieścia Bejrutu. To izraelski wróg ponosi odpowiedzialność za eskalację, a nie Hezbollah.”
• 27 sierpnia – W Yedioth Ahronoth Generał brygady (res.) Amir Avivi mówi o konieczności zniszczenia Hezbollahu, zapytany czy to w ogóle realna koncepcja odpowiedział: „Zdecydowanie. W przeciwieństwie do sytuacji, z którą mamy do czynienia w Gazie, IDF cieszy się całkowitą przewagą wywiadowczą na północy”, dodając, że: „musimy zdefiniować Gazę jako front drugorzędny i ustanowić północ jako front główny. To jedyna istotna decyzja, jaką musi teraz podjąć gabinet”. Tymczasem pułkownik Anan Abbas informował, że Izrael przeprowadził już ponad 7000 ataków na Liban i wyeliminował ponad 550 bojowników Hezbollahu.
• 29 sierpnia – Minister obrony Izraela Yoav Gallant powiedział, że poprosi Netanjahu i rząd o rozszerzenie celów wojny o bezpieczny powrót do domów społeczności północnych na granicy z Libanem.
• 9 września – Benny Gantz: „Nadszedł czas północy i tak naprawdę myślę, że jesteśmy spóźnieni”.
• 16 września – Podczas spotkania z amerykańskim wysłannikiem Amosem Hochsteinem, Minister obrony Izraela, Yoav Gallant, stwierdził, że jedynym sposobem na przywrócenie bezpieczeństwa na północy Izraela jest operacja militarna przeciwko Hezbollahowi, ponieważ negocjacje dyplomatyczne zakończyły się fiaskiem. Już w nocy z 16 na 17 września gabinet wojenny postanowił, że powrót mieszkańców północy Izraela to od teraz jeden z celów wojny.

Moment kulminacyjny

Decyzja Gabinetu wojennego o rozszerzeniu celów wojny nie była mową-trawą, a oznaczała rozpoczęcie nowej fazy operacji przeciwko Hezbollahowi, która doprowadziła do eliminacji kierownictwa organizacji oraz rozpoczęcia ograniczonej ofensywy lądowej na terytorium Libanu:

• 17 września – Atak pagerowy. W wyniku wybuchu pagerów zginęło 8 osób, a ponad 2800 zostało rannych. Więcej w naszym artykule autorstwa Krzysztofa Koniecznego: https://warnewspl.com/smierc-z-kieszeni-atak-na-pagery-hezbollahu/ . Hassan Nasrallah w jednej z ostatnich pogadanek przyznał, że atak pagerowy będzie miał dla Hezbollahu poważne konsekwencje: „Nie ma wątpliwości, że doświadczyliśmy poważnego ciosu w zakresie bezpieczeństwa i humanitarnym, bezprecedensowego w historii naszego ruchu oporu, a być może także w historii konfliktu z wrogiem”.
• 19 września – IDF poinformował, że po prawie roku prób działania dyplomatycznego mającego na celu odsunięcie Hezbollahu od północnej granicy Izraela, wygląda na to, że nie będzie wyjścia bez przeprowadzenia akcji wojskowej na północy.
• 20 września – W izraelskim ataku na południowe przedmieścia Bejrutu zginął Ibrahim Aqil – dowódca operacji Hezbollahu, który służył w najwyższym organie wojskowym grupy, a także Ahmed Wahbi, który nadzorował operacje wojskowe sił specjalnych Radwan w wojnie w Strefie Gazy. Według Al-Jazeery, atak został wymierzony w 20 dowódców jednostki Radwan, którzy przebywali na podziemnym parkingu na drugim poziomie pod ziemią. Cztery pociski uderzyły w budynek, powodując jego zawalenie.

• 23 września – Izrael wzywa mieszkańców Doliny Beqaa (wsch. Liban) do ewakuacji wobec intensyfikacji nalotów na Hezbollah. Rzecznik izraelskiego rządu, Eylon Levy: „Obszar rzeki Litani jest obecnie uważany za naszą (izraelską) północną granicę i Hezbollah powinien trzymać się od niego z daleka”. Izrael podaje informację, że zabił Aliego Karakiego, najwyższego rangą wojskowego w organizacji po zabójstwie Fuada Shoukra i Ibrahima Aqila. Hezbollah zaprzecza, ale co się odwlecze nie uciecze.
• 24 września – W ataku lotniczym na południowe przedmieścia Bejrutu 24 września zginął Ibrahim Qubaisi, dowódca i czołowa postać dywizji rakietowej Hezbollahu.
• 26 września – Rzecznik IDF potwierdził, że w ataku tego samego dnia zginął Muhammad Hussein Sarour, który był dowódcą jednostki powietrznej Hezbollahu.
• 27 września – Wielki dzień dla Izraela – operacja „Nowy porządek”. IDF zlikwidowało przywódcę organizacji terrorystycznej Hezbollah, Hassana Nasrallaha oraz tego, którego zabójstwo Hezbollah dementował 3 dni wcześniej czyli Aliego Karakiego. Komunikat IDF opisywał w jaki sposób doszło do tego bezprecedensowego wydarzenia: „Po uzyskaniu precyzyjnych informacji wywiadowczych od IDF i izraelskich służb bezpieczeństwa, myśliwce IAF przeprowadziły precyzyjny atak na centralną kwaterę organizacji terrorystycznej Hezbollah, znajdującą się pod ziemią pod budynkiem mieszkalnym w okolicy Dahieh w Bejrucie. Atak został przeprowadzony w momencie, gdy najwyższe dowództwo Hezbollahu działało w tej kwaterze i prowadziło działania terrorystyczne przeciwko obywatelom Państwa Izrael”. Netanyahu: Państwo Izrael zlikwidowało wczoraj arcyterrorystę Hassana Nasrallaha.Nasrallah nie był już tylko terrorystą. Był głównym motorem osi zła Iranu.
• 28 września – Ginie Nabil Qaouq członek centralnej rady Hezbollahu. Le Parisien podaje informację, że miejsce pobytu Nasrallaha miał wskazać „irański szpieg” na izraelskiej służbie.
• 30 września – Rozpoczęcie ograniczonej ofensywy lądowej przez IDF w Libanie.

Można powiedzieć, że wraz z śmiercią Nasrallaha zakończył się pewien etap wojny pomiędzy Hezbollahem, a Izraelem. W wyniku śmiałych operacji wywiadowczych oraz potędze lotnictwa izraelskiego struktura organizacji terrorystycznej została co najmniej częściowo złamana. Czy kolejna faza wojny, którą będą charakteryzowały manewry lądowe po terytorium Libanu będzie teraz bułką z masłem dla IDF? Przekonamy się, ale ucięcie głowy Hezbollahu w cale nie powinno oznaczać, że jego bojownicy będą stali z karabinami przy nogach i przyglądali się jak Izraelczycy zajmują obszar Libanu aż po rzekę Litanii. IDF czeka krwawa i żmudna walka na północy, a wojna w pewnym sensie dopiero się rozpoczęła.