Autor: Igor Żytka

Tydzień zamykamy kilkoma pozytywnymi informacjami, które świadczą o odżywaniu ukraińskiej obrony. Po pierwsze rosyjska akcja w obwodzie charkowskim wydaje się stawać w miejscu przed osiągnięciem celu. Po drugie – ukraińskie ataki dronami intensyfikują się. Płoną kolejne rafinerie, składy paliw a na dno idą kolejne okręty rosyjskiej floty. Również statystyki strat rosyjskich idą mocno w górę. Przez tydzień rosjan ubyło około 10000, zniszczono ponad 120 czołgów, dziesiątki dział, 4 samoloty i jeden helikopter. Mimo, że rosjanie przesuwają się nadal na przód na odcinku donieckim, to trudno nie dostrzec ożywienia ukraińskiej obrony.

Wprawdzie rosjanie doszli do połowy Wowczańska i rozwój ich pola kontroli w obwodzie charkowskim może budzić niepokoje, to faktycznie punktem o który powinniśmy się martwić to obwód doniecki (mapka w wersji pro). W ciągu miesiąca rosjanie mocno posunęli się tu naprzód wykorzystując sukces po zdobyciu Oczeretyne. Dodatkowo, co lepsze ukraińskie jednostki z tego odcinka i innych zostały przekierowane na odcinek charkowski.

Zacznijmy od małego zaskoczenia, które wynika z dzisiejszych słów Zełeńskiego. Oświadczył on, że po raz pierwszy od początku rosyjskiej inwazji ukraińska armia ma tyle amunicji artyleryjskiej ile potrzeba. O ile nie jest to krok propagandowy, to jest to najlepsza wiadomość od miesięcy i bardzo wyczekiwana. Wprawdzie od niemal dwóch tygodni pojawiały się informacje o dostawach amunicji z pakietu amerykańskiego, to dotyczyły one wybranych fragmentów frontu. Jeśli jest tak jak mówi Zełeński, to sytuacja na froncie zacznie się niebawem zmieniać.

Dziś znowu nieco później podsumowuję więc będzie krótko. Nie wiem czy można już odetchnąć w kwestii rosyjskiej próby ofensywy w obwodzie charkowskim, ale wyraźnie ona wyhamowuje i Ukraińcy próbują wyprzeć rosjan z przedmieść Wowczańska. W sumie rosjanom udało się wtargnąć na ten moment na 8km w głąb ukraińskiego terytorium. Ponieważ nigdy nie jest różowo, to trzeba nadmienić dwie kwestie. Po pierwsze – widać ślady kumulacji sił rosyjskich koło obwodu sumskiego. Zatem staje się prawdopodobny wariant o którym pisałem wcześniej – rosjanie powtórzą ten sam scenariusz co w obwodzie charkowskim. Po drugie – obecna ofensywa rosyjska w obwodzie charkowskim może być próbą odciągnięcia najbardziej gotowych bojowo jednostek ukraińskich z miasta Czasiw Jar w obwodzie donieckim. To ono jest jednak bramą do reszty obwodu donieckiego i manewrując rezerwami Ukraińcy muszą pamiętać by i Czasiw Jar miał należytą obronę.

Na froncie trwa “rosyjska wiosna”. Niestety rosjanie atakują na niemal każdym odcinku frontu i w niektórych punktach mają drobne sukcesy. Są one jednak nieproporcjonalnie małe w stosunku do zaangażowanego sprzętu i liczby ludzi. To jednak jest wojna na to kto lepiej zarządzi swoimi rezerwami. rosjanie wiedzą, że za kilka tygodni będzie im trudniej wykonać tego typu działania.

Na koniec – ciekawa refleksja słowna kanadyjskiego premiera, który powiedział: “Ukrainę należy wspierać aż do zwycięstwa, a nie „tak długo, jak to konieczne”. Bardzo możliwe, że stację “konieczne” niektóre kraje Europy już minęły…

rosjanie nadal rozwijają swój szturm w obwodzie charkowskim. Zajęli wieś Łukjaniwka, Hłybokie i zbliżają się do wsi Łypci. Tam znajdują się już pierwsze poważne linie obrony Ukraińców. Trwają też walki na północnej granicy Wowczańska. Sama miejscowość jest już niemal kupą gruzu po 3 dniach bombardowania KABami i artylerią. Niepewność co do rozwoju wypadków w tym regionie trwa.

Na froncie jest bardzo ciężko, ale mimo olbrzymiego naporu rosjan linie obrony Ukraińców trzymają się w miarę. Widać więcej uderzeń HIMARSami i więcej broni przeciwlotniczej (czego ofiarami ponownie stały się rosyjskie Su-25). To dobrze, bo to oznacza, że ukraińskie linie obronne powoli odzyskują dotychczasowe moce obronne. rosjanie nie szczędzą ludzi i środków by wypierać Ukraińców dalej.

Wokół rosyjskich ataków na obwód charkowski mamy sporo szumu informacyjnego. Sztab ukraiński pisze o zatrzymaniu rosjan w “szarej strefie” i wysłaniu w te rejony posiłków. Faktycznie jednak rosjanie przekroczyli granicę Ukrainy i zajęli kilka ukraińskich wsi. Były one trudne do obrony ze względu na ukształtowanie terenu, cieki wodne etc. Faktycznie linie obrony Ukrainy znajdują się nieco dalej i nie zostały naruszone. W tym regionie rosjanie mają około 50 000 ludzi (nie tylko pod Charkowem ale i wokół obwodu sumskiego). Niepokoi to, że w stosunku do wczoraj rosjanie użyli dziś dwukrotnie większych sił. To nadal stosunkowo małe siły (10-12% całej północnej armii) na otwarcie frontu i tym bardziej na dotarcie do Charkowa (nie wspominając o jego zajęciu, które dwukrotnie rosji się nie udało). Nie mniej – Ukraina ma jeden ból głowy więcej.

Wprawdzie pomoc zagraniczna wydaje się rozpędzać po odblokowaniu programu pomocy z USA to jest kilka kwestii które myślę że można nazwać słabymi punktami. Po pierwsze systemy przeciwlotnicze. Jak to jest że jedyną metodą na dostarczenie tych systemów (za kasę) Ukrainie jest ich ofiarowanie przez inne kraje? Ja wiem że taki kompleks jak patriot to nie bułka wypiekana z mrożonki ale mamy 3 rok inwazji a sytuacja z Patriotami i NASAMS wygląda jakby zakończono ich produkcję. Druga kwestia to adekwatność tego co zachód chciałby/może dostarczyć Ukrainie a to co jest potrzebne.