Autor: Igor Żytka

Trwa zatem sondowanie Zełeńskiego i próba wytyczenia obszaru dla negocjacji i określenia punktów przetargowych. Niestety widmo ustępstw terytorialnych wisi nad Ukrainą, tyle, że mam wrażenie, że rosji wcale aż tak na tym nie zależy. Mimo ewidentnie rosnących kłopotów ekonomicznych i gospodarczych rosja nie jest gotowa do negocjacji. Ma ona zbyt duże poczucie siły i sukcesu.

Na froncie trwają te same procesy – rosjanie w obwodzie donieckim wyrównują front przed pójściem na Pokrowsk. Tworzą się przy tym dwie “kieszenie” gdzie trwa obrona ukraińska i jedną z nich jest Kurachowe. Co do samego Pokrowska to polecm przeczytać o jego znaczeniu dla ukraińskiego przemysłu metalurgicznego. Wokół Zełeńskiego kilka zmian i conajmniej dwie bardzo dobre (bohater jednej z nich na okładce).

Celem dzisiejszego ataku były obiekty infrastruktury energetycznej i ciepłowniczej. Niby tylko 12 rakiet trafiło w cele, ale i tak wpływ jest ogromny, bo bez prądu pozostaje conajmniej milion osób.

Sytuacja Ukrainy nie jest aktualnie dobra i niewiele wskazuje by miała się ona szybko poprawić. Problemów jest kilka i napisał o tym nawet CNN. W skrócie: brak ludzi, brak nowoczesnej broni w wystarczającej ilości, błędy w dowodzeniu. Ekipa rządząca czeka na Trumpa (o czym poniżej) i to nie jest dobry sygnał. Oby ukraińska armia miała swój plan bo dzisiejsze uderzenie w cele na Krymie jest owiane wyjątkową mgłą tajemniczości.

“Dobry strach” jest teraz zdecydowanie lepszy niż “zły pokój”…

Ostatnie 3 dni nie zmieniły obrazu na froncie i w miastach ukraińskich. rosjanie nieustannie zmieniają taktykę ataków dronami.

Z dzisiejszych doniesień zaskakuje najbardziej doniesienie z NYT o rozważaniu przywrócenia Ukrainie broni jądrowej. Infromacja ta pojawiła się w wielu kanałach, ale w żadnym nie została jakoś bardziej omówiona.

Poddanie się strachowi i ustąpienie rosji oznaczać będzie, że rosja ponownie pojawi się bliżej nas i Europy, a widząc, że straszenie działa będzie mogła iść dalej. No bo w sumie co stoi na przeszkodzie aby oddać jej republiki bałtyckie pod groźbą uderzenia rakietą międzykontynentalną? Dlaczego nie oddać Polski i “ocalić” Berlin, Paryż, Barcelonę. Dlatego nie można tą ścieżką strachu podążać bo wpędzi to nas i inne kraje w objęcia rosji. A jak pokazują Ukraińcy i ich dzisiejsze święto – koszt wyrwania się z tych objęć jest okrutnie wysoki.

Ważnym doniesieniem jest na pewno to, że mimo uderzeń ATACMS i (prawdopodobnie) Storm Shadow rosja nie rozpętała wojny nuklearnej. Równolegle bowiem trwają podchody do rozmów putina z Trumpem i ze strony rosji pojawiają się sygnały o gotowości do pewnych ustępstw. Oczywiście ustępstwa te niewiele zmieniają obraz Ukrainy, który chciałaby widzieć rosja, ale to znaczy, że rosjanie liczą na te negocjacje. Więc mamy obraz w którym putin liczy na negocjacje, a Ukraińcy w tym czasie robią to co teoretycznie miało być kolejną czerwoną linią rosji.

Długo nie trzeba było czekać na efekty zielonego światła od Joe Bidena. Pierwsze rakiety ATACMS wpadły dziś z wizytą do rosji, ale nie do obwodu kurskiego (jak miały głosić ograniczenia) a do obwodu briańskiego. Trafiono tam magazyn amunicji – arsenał, w którym zaopatrywały się wojska rosyjskie działające na kilku odcinkach frontowych.