14 marca w kanadyjskim Charlevoix spotkali się najwyżsi dyplomaci Grupy Siedmiu – zaawansowanych gospodarek połączonych wiarą w demokrację i pluralizm – czyli Kanady, Francji, Niemiec, Włoch, Japonii, Wielkiej Brytanii i USA (oraz, jako ósmy, „niewymieniony” członek – Unia Europejska). Spotkanie skupiało się głownie na wojnie na Ukrainie i kwestiach bezpieczeństwa na Bliskim Wschodzie oraz na Pacyfiku, chociaż nawiązywało także do wydarzeń mających miejsce na Haiti, w Wenezueli, Sudanie oraz na syryjskim wybrzeżu. Poniższy tekst udostępniony został jako wspólne oświadczenie G7 po spotkaniu:

Długoterminowy dobrobyt i bezpieczeństwo Ukrainy

Członkowie G7 potwierdzili swoje niezachwiane poparcie dla Ukrainy w obronie jej integralności terytorialnej i prawa do istnienia, a także jej wolności, suwerenności i niepodległości. Powitali trwające wysiłki na rzecz osiągnięcia zawieszenia broni, a w szczególności spotkanie 11 marca między USA a Ukrainą w Królestwie Arabii Saudyjskiej. Członkowie G7 wyrazili uznanie dla zobowiązania Ukrainy do natychmiastowego zawieszenia broni, co jest niezbędnym krokiem w kierunku wszechstronnego, sprawiedliwego i trwałego pokoju zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych.

Członkowie G7 wezwali Rosję do odwzajemnienia się poprzez zgodę na zawieszenie broni na równych warunkach i jego pełne wdrożenie. Omówili obciążenie Rosji dalszymi kosztami w przypadku braku zgody na zawieszenie broni, w tym poprzez dalsze sankcje, ograniczenia cen ropy naftowej, a także dodatkowe wsparcie dla Ukrainy i inne środki. Obejmuje to wykorzystanie nadzwyczajnych dochodów pochodzących z zamrożonych rosyjskich aktywów. Członkowie G7 podkreślili znaczenie środków budowy zaufania w ramach zawieszenia broni, w tym uwolnienia jeńców wojennych i zatrzymanych — zarówno wojskowych, jak i cywilnych — oraz powrotu ukraińskich dzieci.

Podkreślono, że każde zawieszenie broni musi być przestrzegane i wskazano na potrzebę solidnych i wiarygodnych ustaleń dotyczących bezpieczeństwa, aby zapewnić, że Ukraina będzie w stanie odstraszyć i bronić się przed wszelkimi ponownymi aktami agresji. Oświadczono, że kontynuowana będzie koordynacja wsparcia gospodarczego i humanitarnego w celu promowania szybkiego odrodzenia i odbudowy Ukrainy, w tym na konferencji Ukraine Recovery, która odbędzie się w Rzymie w dniach 10-11 lipca 2025 r.

Członkowie G7 potępili dostarczanie Rosji pomocy wojskowej przez KRLD i Iran oraz dostarczanie broni i komponentów podwójnego zastosowania przez Chiny, co było decydującym czynnikiem umożliwiającym Rosji wojnę i odbudowę sił zbrojnych. Powtórzyli swój zamiar kontynuowania działań przeciwko takim państwom trzecim.

Wyrażono zaniepokojenie skutkami wojny, zwłaszcza dla ludności cywilnej i infrastruktury cywilnej. Omówiono znaczenie odpowiedzialności i potwierdzono zaangażowanie we współpracę w celu osiągnięcia trwałego pokoju i zapewnienia, że ​​Ukraina pozostanie demokratyczna, wolna, silna i zamożna.

Pokój regionalny i stabilność na Bliskim Wschodzie 

Członkowie G7 wezwali do uwolnienia wszystkich zakładników i zwrócenia szczątków Hamasu przetrzymywanych w Strefie Gazy ich bliskim. Potwierdzili swoje poparcie dla wznowienia nieograniczonej pomocy humanitarnej dla Strefy Gazy i dla trwałego zawieszenia broni. Podkreślili konieczność politycznego horyzontu dla narodu palestyńskiego, osiągniętego poprzez wynegocjowane rozwiązanie konfliktu izraelsko-palestyńskiego, które spełnia uzasadnione potrzeby i aspiracje obu narodów i przyczynia się do wszechstronnego pokoju, stabilności i dobrobytu na Bliskim Wschodzie. Zauważyli poważne zaniepokojenie rosnącymi napięciami i wrogością na Zachodnim Brzegu i wezwali do deeskalacji.

Uznali oni niezbywalne prawo Izraela do samoobrony, zgodnie z prawem międzynarodowym. Jednoznacznie potępili Hamas, w tym za brutalne i nieuzasadnione ataki terrorystyczne z 7 października 2023 r. oraz krzywdę wyrządzoną zakładnikom podczas ich niewoli i naruszenie ich godności poprzez stosowanie „ceremonii przekazania” podczas ich uwolnienia. Powtórzyli, że Hamas nie może odgrywać żadnej roli w przyszłości Gazy i nigdy więcej nie może stanowić zagrożenia dla Izraela. Potwierdzili swoją gotowość do współpracy z arabskimi partnerami w zakresie ich propozycji wytyczenia drogi naprzód w odbudowie Gazy i zbudowania trwałego pokoju izraelsko-palestyńskiego.

Członkowie G7 wyrazili swoje poparcie dla mieszkańców Syrii i Libanu, ponieważ oba kraje dążą do pokojowej i stabilnej przyszłości politycznej. W tym krytycznym momencie powtórzyli znaczenie suwerenności i integralności terytorialnej Syrii i Libanu. Jednoznacznie wezwali do odrzucenia terroryzmu w Syrii. Zdecydowanie potępili ostatnią eskalację przemocy w regionach przybrzeżnych Syrii i wezwali do ochrony ludności cywilnej i pociągnięcia sprawców okrucieństw do odpowiedzialności. Podkreślili krytyczne znaczenie inkluzywnego i kierowanego przez Syryjczyków procesu politycznego. Powitali zobowiązanie tymczasowego rządu Syrii do współpracy z OPCW w celu wyeliminowania całej pozostałej broni chemicznej.

Podkreślono, że Iran jest głównym źródłem niestabilności regionalnej i nigdy nie wolno mu pozwolić na rozwinięcie i zdobycie broni atomowej. Zaznaczono, że Iran musi zmienić kurs, złagodzić sytuację i wybrać dyplomację. Wskazano na zagrożenie wynikające z rosnącego stosowania przez Iran arbitralnych zatrzymań i prób zabójstw zagranicznych jako narzędzi przymusu.

Współpraca na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa i odporności w regionie Indo-Pacyfiku 

Członkowie G7 ponowili swoje zaangażowanie na rzecz utrzymania wolnego, otwartego, dostatniego i bezpiecznego regionu Indo-Pacyfiku, opartego na suwerenności, integralności terytorialnej, pokojowym rozwiązywaniu sporów, podstawowych wolnościach i prawach człowieka.

Są poważnie zaniepokojeni sytuacją na Morzu Wschodniochińskim, jak również na Morzu Południowochińskim i nadal zdecydowanie sprzeciwiają się jednostronnym próbom zmiany status quo, w szczególności siłą i przymusem. Wyrazili zaniepokojenie coraz częstszym stosowaniem niebezpiecznych manewrów i armatek wodnych przeciwko filipińskim i wietnamskim statkom, a także wysiłkami zmierzającymi do ograniczenia wolności żeglugi i przelotu poprzez militaryzację i przymus na Morzu Południowochińskim, co jest naruszeniem prawa międzynarodowego. Członkowie G7 podkreślili znaczenie utrzymania pokoju i stabilności po drugiej stronie Cieśniny Tajwańskiej. Zachęcali do pokojowego rozwiązywania problemów między cieśniną i powtórzyli swój sprzeciw wobec wszelkich jednostronnych prób zmiany status quo siłą lub przymusem. Wyrazili również poparcie dla znaczącego udziału Tajwanu w odpowiednich organizacjach międzynarodowych.

Nadal martwią się o rozbudowę chińskiej armii i ciągły, szybki wzrost chińskiego arsenału broni jądrowej. Wezwali Chiny do zaangażowania się w strategiczne dyskusje na temat redukcji ryzyka i promowania stabilności poprzez przejrzystość.

Członkowie G7 podkreślili, że Chiny nie powinny prowadzić ani tolerować działań mających na celu podważenie bezpieczeństwa naszych społeczności i integralności naszych instytucji demokratycznych.

Wyrazili obawy dotyczące nierynkowych polityk i praktyk Chin, które prowadzą do szkodliwej nadwyżki mocy produkcyjnych i zniekształceń rynku. Członkowie G7 wezwali Chiny do powstrzymania się od przyjmowania środków kontroli eksportu, które mogłyby prowadzić do znacznych zakłóceń w łańcuchu dostaw. Powtórzyli, że nie próbują zaszkodzić Chinom ani powstrzymać ich wzrostu gospodarczego; w rzeczywistości rozwijające się Chiny, które grają według międzynarodowych zasad i norm, byłyby przedmiotem globalnego zainteresowania.

Członkowie G7 zażądali, aby KRLD porzuciła całą broń jądrową i wszelką inną broń masowego rażenia, a także programy rakiet balistycznych zgodnie ze wszystkimi stosownymi rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ. Wyrazili poważne obawy i potrzebę wspólnego zajęcia się dokonywanymi przez KRLD kradzieżami kryptowalut. Wezwali KRLD do natychmiastowego rozwiązania problemu uprowadzeń.

Potępili brutalne represje wobec ludności Myanmaru (Birmy) stosowane przez reżim wojskowy i wezwali do położenia kresu wszelkiej przemocy oraz zapewnienia nieograniczonego dostępu pomocy humanitarnej.

Budowanie stabilności i odporności na Haiti i w Wenezueli

Członkowie G7 stanowczo potępili trwającą przerażającą przemoc, której gangi na Haiti nadal dopuszczają się w swoich wysiłkach na rzecz przejęcia kontroli nad rządem. Potwierdzili swoje zaangażowanie w pomoc narodowi haitańskiemu w przywróceniu demokracji, bezpieczeństwa i stabilności, w tym poprzez wsparcie dla Haitańskiej Policji Narodowej i kierowanej przez Kenię Wielonarodowej Misji Wsparcia Bezpieczeństwa oraz przez naleganie na zwiększenie roli ONZ. Wyrazili poparcie dla wysiłków władz haitańskich zmierzających do utworzenia wyspecjalizowanej jurysdykcji antykorupcyjnej, która spełniałaby najwyższe standardy międzynarodowe.

Powtórzyli swoje wezwanie do przywrócenia demokracji w Wenezueli zgodnie z aspiracjami narodu wenezuelskiego, który pokojowo głosował 28 lipca 2024 r., domagając się zmiany, zaprzestania represji i arbitralnych lub niesprawiedliwych zatrzymań pokojowych demonstrantów, w tym młodzieży, przez reżim Nicolasa Maduro, a także bezwarunkowego i natychmiastowego uwolnienia wszystkich więźniów politycznych. Zgodzili się również, że zagrażanie statkom handlowym Gujany przez wenezuelskie okręty wojenne jest niedopuszczalne i stanowi naruszenie uznanych na arenie międzynarodowej suwerennych praw Gujany. Potwierdzili poszanowanie suwerenności i integralności terytorialnej wszystkich narodów jako trwałej wartości.

Wspieranie trwałego pokoju w Sudanie i Demokratycznej Republice Konga

Członkowie G7 jednoznacznie potępili trwające walki i okrucieństwa w Sudanie, w tym przemoc seksualną wobec kobiet i dziewcząt, które doprowadziły do ​​największego na świecie kryzysu humanitarnego i rozprzestrzeniania się głodu. Wezwali strony walczące do ochrony ludności cywilnej, zaprzestania działań wojennych i zapewnienia nieograniczonego dostępu pomocy humanitarnej, a także wezwali zewnętrznych aktorów do zaprzestania wsparcia podsycającego konflikt.

Potępili wspieraną przez Rwandę ofensywę M23 we wschodniej Demokratycznej Republice Konga (DRK) oraz wynikającą z niej przemoc, przesiedlenia i poważne naruszenia praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego. Ta ofensywa stanowi rażące lekceważenie integralności terytorialnej DRK. Powtórzyli swoje wezwanie do wycofania M23 i Sił Obronnych Rwandy ze wszystkich kontrolowanych obszarów. Wezwali wszystkie strony do wsparcia mediacji prowadzonej przez Wspólnotę Wschodnioafrykańską i Wspólnotę Rozwoju Afryki Południowej, do promowania odpowiedzialności za naruszenia praw człowieka przez wszystkich uzbrojonych aktorów, w tym M23 i FDLR, oraz do zobowiązania się do pokojowego i negocjacyjnego rozwiązania konfliktu, w tym znaczącego udziału kobiet i młodzieży.

Wzmocnienie sankcji i przeciwdziałanie wojnie hybrydowej i sabotażowi

Członkowie G7 z zadowoleniem przyjęli działania mające na celu wzmocnienie Grupy Roboczej ds. Sankcji, która skupia się na tworzeniu list i ich egzekwowaniu, a także dyskusje na temat powołania Grupy Roboczej ds. Wojny Hybrydowej i Sabotażu oraz Grupy Roboczej ds. Ameryki Łacińskiej.

Tekst oświadczenia został wydany przez ministrów spraw zagranicznych G7: Kanady, Francji, Niemiec, Włoch, Japonii, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz Wysokiego Przedstawiciela Unii Europejskiej.